Wat is nervus radialis superficialis neuralgie?

De nervus radialis is één van de vier grote zenuwen in de arm. De nervus radialis zorgt voor aansturing van spieren, onder andere dat u de arm kunt strekken, een vuist kunt maken en deze dan vervolgens ten opzichte van de onderarm omhoog kunt bewegen. Er is ook een gedeelte van de zenuw die verantwoordelijk is voor het gevoel in de arm. Één van de aftakkingen van de nervus radialis is de nervus radialis superficialis. Deze zenuw is verantwoordelijk voor het gevoel op de handrug, maar niet voor beweging van hand of vingers. Wanneer deze zenuw beschadigd is door bijvoorbeeld een operatie of doordat de arm/hand bekneld heeft gezeten kan deze pijn veroorzaken van de pols en handrug.

Oorzaken/Risicofactoren

Nervus radialis superficialis neuralgie kunnen worden veroorzaakt door de volgende factoren:

  • Trauma: een beschadiging van de structuren door een ongeval
  • Suikerziekte
  • Strakke horloges of armbanden
  • Buitensporige groei van weefsel zoals een tumor
  • Overmatig gebruik onderarm
  • Variaties in beloop van de zenuw, waardoor de ene persoon gevoeliger is voor beschadiging aan deze zenuw dan de ander

Symptomen

De symptomen welke kunnen ontstaan naar aanleiding van bovenstaande oorzaken zijn:

  • Paresthesiën: vervelend/pijnlijk gevoel van tintelingen, stroomschokjes, prikken, steken
  • Gevoelsstoornissen: doof gevoel van de pols en handrug
  • Tinel’s sign: door rustig tikken op de zenuw ontstaan klachten in het verloop van de zenuw


Diagnose

De klachten van een nervus radialis superficialis neuralgie worden vaak niet snel ontdekt omdat het een veel minder bekend ziektebeeld is dan bijvoorbeeld een carpaal tunnel syndroom. Soms kan het zo zijn dat er alleen maar continue pijnklachten zijn in de handrug zonder dat er gevoelsstoornissen of het Tinel’s sign spelen. Wat kan helpen om de diagnose te stellen is een zenuwonderzoek (elektromyografie): hierbij kan met elektrische signalen worden getest of de zenuw is aangedaan en zo ja, in welke tak de zenuw is aangedaan. Daarnaast kan ook een echo van de zenuw worden gemaakt.

Behandeling

Gelukkig reageren veel patiënten goed op een behandeling zonder operatie, zoals het verwijderen van knellende attributen (bijvoorbeeld horloges of armbanden) aan de aangedane zijde. Verder is het mogelijk om ergotherapie/fysiotherapie te krijgen waarin wordt aangeleerd welke bewegingen de klachten kunnen uitlokken, en er oefeningen gedaan worden om de klachten te verminderen.
Wanneer bovenstaande onvoldoende effect heeft, zou een pijninterventie een optie zijn. Vaak wordt eerst een testbehandeling verricht met een lokaal anestheticum om te evalueren of deze zenuw ook daadwerkelijk de klachten veroorzaakt. Dit middel werkt maar voor enkele uren en kan eventueel gecombineerd worden met een ontstekingsremmer (corticosteroïden) die de zenuwirritatie voor enkele maanden kan verminderen. Als blijkt dat deze proefblokkade helpt, dan kan er gekozen worden voor een definitieve zenuwbehandeling middels stroom (PRF) of middels bevriezing (cryo-therapie).
Tevens kan bij onvoldoende effect van conservatieve therapie voorgesteld worden om pijnmedicatie op te starten tegen de zenuwpijn, dit kunnen zowel medicijnen zijn die u moet innemen of medicijnen die u kunt opsmeren op de pijnlijke plekken.
Mochten er duidelijke aanwijzingen zijn dat de zenuw te weinig ruimte heeft, kan de chirurg besluiten u te opereren om deze zenuw vrij te leggen.

Preventie

Klachten kunnen voorkomen worden door het dragen van strakke attributen om de arm tegen te gaan (denk hierbij aan horloges en armbanden). Wanneer u aan suikerziekte leidt kan het ook helpen om uw bloedsuikers zo goed mogelijk in te stellen, omdat hoge bloedsuiker concentraties zenuwen kunnen beschadigen.